ΜΟΤΟGP, JEREZ, RACE: ΖΗΤΗΜΑ ΤΙΜΗΣ…
Του Δημητρη Παπανδρεου
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΘΕΜΑ Η ΝΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΜΑΡΚΕΘ!
Eπιτέλους, μετα την φαρσοκωμωδια του Σαββατιάτικου Sprint οπου 15 οδηγοι έπεσαν επειδη η (στεγνή) πίστα καθε τοσο ανάβλυζε νερο σαν να είχε αρτεσιανά σκόρπια στις στροφές Νο 5 και Νο 9, είδαμε εναν ΑΓΩΝΑ που τα είχε ΟΛΑ! Και πριν παμε στην αναλυση, ας δουμε μερικα διδαγματα που μας άφησαν οι 25 γύροι της «στενης και αργής» Χερέθ (ο χαρακτηρισμος αυτός ανηκει στους αναβατες, λιγο αργά ξεθάρρεψαν, αλλά ας όψεται η δυναμη της Ισπανίας στα διοικητικά, για λιγους μηνες ακομα).
Το πρωτο διδαγμα, είναι ότι ΟΛΟΙ μπορουν να πεσουν, και να χασουν αυτα που υπομονετικα συγκέντρωναν, δηλαδή τους βαθμους και την διαφορά στην βαθμολογία. Δεν ειναι δυνατον να προηγείσαι σε αγωνα MotoGP και να μην έχεις καμία πιθανοτητα λαθους που θα σε οδηγησει σε πτωση. Ολοι το παθαινουν, αργά ή γρηγορα, γι’ αυτο και με το σύστημα των 21 αγωνων και 21 Sprint, έχουμε γραψει οτι όποιος τερματισει σε όλα χωρίς εγκατάλειψη, θα παρει μαθηματικα τον τιτλο. Αλλά, επισης μαθηματικα (βάσει πιθανοτήτων) αυτο δεν μπορεί να γίνει, γιατι και λαθος να μην κάνεις, καποιος θα βρεθει να σε «βοηθήσει» να πέσεις, το βλεπουμε συνεχώς!
Θα πείτε, γιατί τοτε πηγαινουν όλα τα μεγαλα ονοματα για νικη και βάθρο, και δεν εφαρμοζουν στρατηγική; Μια εύκολη απαντηση θα ήταν να μιλήσουμε για πιέσεις απο τις ομάδες και τους χορηγους, που θελουν αποτελεσματα. Σιγουρα μετράει κι αυτό, αλλα ο λογος είναι άλλος: Ετσι οδηγουν, τοσο γρήγορα πηγαίνουν, και αισθάνονται ασφαλείς σε αυτους τους ρυθμους. Γι’ αυτό βλεπουμε τους πρωτους να απομακρύνονται με ρυθμό ενος δευτερολεπτου στον γύρο, και καποιους άλλους να πεφτουν απο την εικοστή θεση. Ειναι οι πρωτοι, οι ταχύτεροι, οι καλυτεροι και οι πιο φορμαρισμένοι της καθε περιόδου. Δεν μπορουν να οδηγησουν αλλιώς, και επαναλαμβανουμε, δεν πέφτουν επειδη πηγαινουν (πολύ) γρηγορα, αλλά επειδη έκαναν μια λανθασμενη εκτιμηση (ή εχασαν στιγμιαία την αυτοσυγκέντρωσή τους) σε μια στροφή καποιου γύρου. Και οταν συμβαινει το δευτερο, είναι χαρακτηριστικο οτι όλοι δηλωνουν οτι δεν ξερουν πως και γιατί έπεσαν, και αναζητουν τους λογους στην τηλεμετρία. Τοσο γρήγορα, τοσο σταθερα και με τέτοια ακριβεια οδηγουν, ώστε μονο η τηλεμετρία μπορεί να τους δειξει τις διαφορές (εννοείται οτι δεν αναφερόμαστε σε καποια εμφανη λαθη, που τα παραδεχονται αμεσως, αλλά σε πτωσεις σαν αυτήν του Μαρτίν).
Το δευτερο διδαγμα, είναι ότι ολοι οι αναβάτες αποδιδουν με ένα συγκεκριμενο τροπο και βρισκονται σε ένα συγκεκριμένο επιπεδο, το οποίο οριζεται απο το ταλέντο, την φυσικη ταχύτητα, την προσαρμοστικότητα, την ψυχολογία, την ομάδα και την μοτοσυκλέτα τους. Είιναι πιθανόν σε καποιες πιστες που τους αρέσουν ιδιαιτερα (και ταιριαζουν στις μοτοσυκλετες) να εχουν αποδοση υψηλοτερη του δικου τους μεσου όρου, αλλά στον επόμενο τόνο (αγωνα) θα επανελθουν στα στάνταρντ τους. Οι θεσεις και οι τιτλοι δεν ειναι υποθεση ενος μηνα ή ενος αγωνα, θέλουν δουλεια και υπομονή για να έρθουν, και σιγουρα, όσο και να ξελαρυγγιάζονται οι απίθανοι τύποι της TV που πληρωνονται για να μας διαλύουν τα νεύρα στις αναμεταδόσεις, τα πουλέν τους θα υπακουσουν στους αγωνιστικους νομους και χρόνους, οπως τοσοι και τόσοι ταλαντουχοι αναβατες πριν απο αυτους.
Οι πτωσεις και οι ειδικες συνθηκες του Sprint της Χερέθ, ανακατεψαν την καταταξη σε σημείο που μας χάρισε άφθονο γέλιο. Ειδικά αυτο το αστείο με την εργοστασιακη ομαδα της ΚΤΜ να κανει πάρτυ για να γιορτασει το βαθρο της τρίτης θεσης του Πεντροθα είναι τοσο επιτυχημένο, που θα έκανε θραύση αν το χρησιμοποιούσαν σε stand up comedy, ας το σκεφτούν, δεν ξερεις ποτέ!
Το ίδιο και για το «παρ’ ολιγο» βαθρο του Κουαρταράρο, ο οποιος (πιο σωστά, η ομαδα Yamaha Monster) οπως και άλλες τέσσερις, «έκλεψαν» τους συναδέλφους και συναθλητές ξεκινωντας τον αγωνα με χαμηλοτερες πιέσεις απο οτι ορίζουν οι κανονισμοι. Δεχτηκαν ποινη 8’’ ολοι, αλλά παραμένει το γεγονός: Καποιοι πιστεύουν οτι ειναι εξυπνοτεροι, σαν τους πιτσιρικαδες που τρεχουν ενιαίο, και προσπαθουν με κόλπα να αποκτήσουν πλεονέκτημα. Στον αγωνα, είπε οτι πιάστηκε το χέρι του (arm pump), τοσο δυσκολη και βαρια ήταν η Μ1 (!), Τερματισε δυο θεσεις πριν το τέλος, περνωντας μονο τον αργο δοκιμαστη Στέφαν Μπραντλ, και τον (ακομα πιο αργο απο τον αργο δοκιμαστη) Λουκα Μαρινι.
Αλλά υπαρχουν κι άλλα: Για παραδειγμα, το (επισης «παρ’ ολιγο») χτεσινό βαθρο του Βινιάλες, τον οποιο οι βιαστικοι δημοσιογράφοι (ολοι οι απαραδεκτοι στο MotoGP έχουν μαζευτεί, στην Formula 1 ειναι πιο σοβαρα τα πραγματα, πεφτει γιούχα και τους απολύουν) είχαν σπευσει να ανακηρύξουν υποψηφιο για τον τίτλο, λογω της πανάξιας νικης του στις Η.Π.Α. Αλλά ενας αναβατης με συγκεκριμενη ψυχοσύνθεση, δεν μπορεί να ξεφύγει απο αυτήν. Και δεν ξεφυγε: Την μία στην κορυφη του κοσμου, την άλλη στη δεκαδα.
Οσο για την δευτερη θεση του Πεντρο Ακοστα στο Sprint, και αυτη τυχερη και κληρονομημένη εξ’ αιτίας πτωσεων τουλάχιστον τεσσάρων ταχυτερων μπροστα του (ή πεντε; Ή έξη;), η πραγματικοτητα φανηκε επισης σήμερα: Η Χερέθ δεν είναι Τέξας, και χρειαζεται εμπειρία μεγαλυτερη των τριων αγωνων, ειδικα οταν έχεις δίπλα σου αναβατες που έχουν φαει τη ζωή τους (κυριολεκτικα) κυνηγωντας δεκατα. Στο warm up, η ξένοιαστη, τολμηρή και «όλα τα ξεπερναω κι ας μην έχω πείρα» οδηγησή του παρ’ ολίγο να φέρει το σοβαρο ατύχημα που ειχε «προβλεψει» (με τον τρόπο του) ο Λορένθο σε δηλώσεις πριν τον αγωνα, γιατι έφυγε με πολλα στην «Παναγία βοήθα» αριστερη στροφή Νο 8, με αποτέλεσμα να φτάσει κουτρουβαλωντας άγρια στον αεροφράκτη μαζι με την μοτοσυκλετα, και να διακοπεί η περίοδος με κοκκινη σημαία, γιατί έπεσε και ο Τζιαναντονιο στην Νο 8. Στον αγωνα ο Ακοστα άργησε στην αρχη και οδηγησε καλά στη συνέχεια, αλλά μετά την τρομαρα της πτωσης πηγε χωρίς περιττα (ή μη περιττά) ρίσκα: Ξεκίνησε 10ος και τερματισε 10ος (ουσιαστικα εχασε και μια θεση, λογω της πτωσης του Μαρτίν), δηλαδή εκεί που ήταν φυσιολογικό να βρισκεται (και λιγο πιο πισω λογω κακης εκκινησης), με την έννοια οτι το βαθρο του Sprint δεν ήταν ένα αξια κανονικο, αλλά ένα τυχερά ευκαιριακο αποτέλεσμα. Επισης, ας σταματήσουν να τον κουρδίζουν απο την ομαδα (καλά, οι δημοσιογράφοι ειναι απαραδεκτοι έτσι κι αλλιως), γιατι είναι εύκολο να «το χάσει». Δεκαεννια χρονών είναι, αν του λες συνεχως οτι είναι ικανος να περασει τους πρωταθλητές, να τι μπορεί να συμβει (η πτωση του ήταν ΠΟΛΥ επικινδυνη. Ευτυχώς ειχε την τύχη μαζι του και αυτή τη φορα, για τον σωστό λογο). Αφήστε τον να αποδωσει οπως μπορει και όπως ξέρει, χωρίς να έχει στο μυαλο του το πως θα δικαιολογήσει την εμπιστοσυνη και τις προσδοκίες της ομαδας του, αλλά και πως θα την εντυπωσιάσει. Βαριες ευθυνες του φορτωσαν, ακομα δεν ήρθε στο MotoGP.
Μενοντας στην ΚΤΜ, αυτη τη φορα δεν ειδαμε πυροτεχνηματα απο τον Μπιντερ (σκεφτηκε οτι δευτερη φορα δεν θα γλυτωσει την ποινη, και έμεινε στις θεσεις πεντε με έξη ολο τον αγωνα, οπως ξεκινησε), ουτε βεβαια και απο τον Πεντροθα, ο οποιος δεν έδειξε τιποτα απολύτως, εφυγε 11ος, τον περασε ο Ραουλ Φερναντεθ στον τριτο γύρο, και έπεσε στον τέταρτο. Του χρονου, στα 39, παλι.
Ποιό ήταν λοιπον το δευτερο διδαγμα της ημερας; Οτι ολοι οσοι εκμεταλλεύτηκαν τις πτωσεις των πιο γρηγορων οδηγων (ΑΠΟ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΑΣ και οχι δικη τους), και πηραν βαθρα και θεσεις στο Sprint, επεστρεψαν στις θεσεις που θεωρουνται «κανονικες» για το σημερινό δυναμικο τους. Νo party την Κυριακη το βραδυ παιδιά, sorry.
Ο ΑΓΩΝΑΣ (ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΤΟ «ΔΙΔΑΓΜΑ»)
Υπαρχει άραγε, κατι πιο μεγαλο, σπουδαιο και ποθητο σε έναν αγωνα του παγκοσμίου πρωταθληματος, απο τη νικη; Σημερα ο Φραντσεσκο Μπανιάϊα μας δίδαξε οτι ναι, υπαρχει κατι ακομα σπουδαιοτερο: Το να αγωνιστείς για να «διαφυλάξεις» την οδηγικη σου τιμη, το να δείξεις οτι είσαι ο καλυτερος, νικωντας τον (κατα γενικη ομολογία) καλυτερο όλων! Δεν υπαρχει πιο ισχυρο κινητρο, που να σε κανει να αντλησεις τα δέκατα απο το τελευταίο μετρο ασφάλτου, να σε κανει να λειτουργησεις μηχανικά σαν καλοκουρδισμένο ρολόϊ που αποκλειεται να δειξει λαθος ώρα, και να βρεις τα ψυχικα και σωματικα περιθωρια που θα σσυ επιτρέψουν να αυξησεις τον ρυθμο σου στον τελευταίο γύρο, καμπτοντας την ψυχολογία του αντιπαλου σου.
Ολα αυτά, ναι, τα έκανε ο Μπανιάϊα, που με τη σειρα του βρηκε έτοιμη τη νικη και καθισε στην άδεια καρέκλα του Μαρτίν που ειχε πεσει στον 11ο γύρο, πριν τη μεση του αγωνα. Ομως, ο Μπανιάϊα δεν ενδιαφεροταν για τη νικη. Το μονο που ήθελε, και το καταφερε, ήταν να κρατησει πισω του τον Μαρκ Μαρκέθ! «Ανόητο»; Ναι. «Παιδιάστικο»; Ίσως. Ηταν ομως ζητημα Τιμης. Το ισχυροτερο κινητρο γνωστο στον άνθρωπο, μαζι με τον έρωτα!
Η αληθεια είναι, αν δουμε και την πλευρά του «ηττημενου» (και αυτο αποτελεί δικη μας άποψη), οτι ο Μπανιάϊα ειχε πιο εύκολη δουλεια απο οτι ίσως φανταζεται. Γιατί ο Μαρκ Μαρκέθ, ήθελε βεβαια να κερδισει στον αγωνα της πατριδας του μπροστα στους 300.000 θεατές (του διημέρου) που είχαν ξυπνησει ακόμα και τον ουρανο απο τις ζητωκραυγες σε μια ατμοσφαιρα που δεν έχει ξαναζησει το MotoGP τα τελευταία χρόνια, αλλά πιο πολυ «δεν ήθελε να πέσει». Ο εφιαλτης της πτωσης, που δεν μπορει να διασκεδαστεί άλλο με τα βεβιασμενα χαμογελα και τα «θετικα συμπεράσματα» (τι θετικό υπαρχει στο να πεσεις και να εγκαταλειψεις;;;!!!), τον έκανε διστακτικο στους πρωτους γύρους, προσεκτικο στο προσπερασμα, μη επιθετικο στην απαντηση, και οχι αρκετα τολμηρό για την «βουτια καμικαζι» του τελευταίου γύρου, όλα trade marks του «παλιου» Μαρκ Μαρκέθ.
Ηταν καλυτερα, που γιορτασε με την ομαδα την δευτερη δικη του και την τέταρτη (του αδελφου του) θεση στον αγωνα, ή μηπως θα έπρεπε να ρισκαρει ενα προσπερασμα που πιθανόν να έφερνε πτωση, ή και διπλη πτωση; Πως να το ξεπερασει αυτο ενας αναβατης που εχει τρείς συνεχείς πτωσεις σε τρείς αγωνες; Την απαντηση την ξερει ο ίδιος, για τους άλλους την δειχνει η φωτογραφια της ομαδας Gresini, και για εμας, (αν μας επιτρέπεται μια άποψη), βεβαίως και επραξε άριστα, γιατι απεδειξε οτι είναι ταχυτερος ολων των άλλων, και σημερα σχεδόν ισοδυναμος με τον δυο φορες παγκοσμιο πρωταθλητη, με την Ducati του 2024 που ειναι καλυτερη (και απο οτι είδαμε και ελαφρώς ταχυτερη) απο την δικη του, του 2023, η οποια, σημειωτέον, δεν έχει δεχτεί την παραμικρη αναβαθμιση ή νεο εξαρτημα.
Δυο λογια ακομα για τον Μαρκέθ: Ελεγε περυσι ο κοσμος, οπως τον έβλεπε να βροντάει και να σέρνεται στα χαλίκια τριων Ηπείρων με την Honda, οτι «αν ειχε Ducati θα ήταν αλλιως». Σωστα, το γράφαμε κι εμείς αυτο, δεν αναφερομαστε ομως στους δυο πρωταγωνιστές Μπανιάϊα και Μαρτίν που σε μεγάλες φορμες έπαιζαν τον τίτλο, αλλά στους Μαρινομπετζέκηδες και Μπαστιατζιναντώνηδες, που «και καλά» πέρναγαν τον Μαρκ Μαρκέθ την στιγμη που αυτος έδινε ζωή και υγεία, γιατι δεν μπορεί και δεν ξερει να κανει αλλιώς απο το να παλευει στο 100%, ακομα και καβαλωντας κορμό δέντρου με ροδες. Φετος, οδηγησε Ducati, και έδειξε που βρισκεται ο καθε ένας: Πρωτος απο τα GP 23, σε μαχη με τα GP 24 των δυο καλυτερων αναβατων αυτης της περιοδου, και μπροστα απο τα άλλα δύο GP 24.
Eίναι αυτά αρκετα για έναν αναβατη που υπηρξε το μεγαλυτερο ταλεντο της σύγχρονης εποχης; Οχι, μονο που δεν ειναι πια μονος του. Εχει υπαρξει εξελιξη στο στυλ που εκεινος έφερε απο τουλαχιστον πεντε αναβατες, έχουν περάσει τα χρονια και έχει συσσωρευθεί η εμπειρία που τις περισσοτερες φορες λειτουργεί σαν φρένο και όχι σαν γκάζι, και έχει αδυνατισει το κινητρο της «πρωτης φορας», μετα απο εξη τίτλους και 93 (άκου 93!) pole positions.
Τελικα: Το οτι ο Μαρκ Μαρκέθ παρεμεινε στο MotoGP και άλλαξε ομαδα έχοντας ανταγωνιστικη μοτοσυκλετα μετα απο πεντε χρονια, ειναι τεράστιο κερδος για ολους: Αγωνες, ενδιαφερον, θεατές, και σήμερα, το μεγαλυτερο κερδος της παρουσίας του το είχαμε εμεις που βλεπαμε την μαχη και ο Πεκο Μπανιάϊα που την κερδισε. Γιατι χωρίς τον Μαρκ Μαρκεθ, ο αγωνας δεν θα ήταν το ίδιο σημαντικος. Ζήτημα Τιμης η νικη, θεμα προσώπων η σημασία και η αξία της.
ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΙ ΕΚΚΙΝΗΣΗ, κ. ΣΥΓΓΡΑΦεΑ!
Μαλιστα…Στην εκκινηση λοιπον έφυγε πρωτος ο Μαρκ Μαρκεθ, ο Μπανιάϊα ομως περασε μπροστα στον πρωτο γύρο, πριν χασει τη θεση του απο τον Μαρτίν. Στους πρωτους γυρους ο Μαρκ Μαρκέθ δεν πιεσε, δεν προσπαθησε να ανακτησει την πρωτοπορεία, ουτε απαντησε στο προσπερασμα του Μπετζεκι, και συνεχισε τέταρτος ενω πισω του έρχονταν οι Αλεξ Μαρκεθ και Μπραντ Μπιντερ.
Στον 11ο γύρο ο Μαρτίν έπεσε, και αυτοματα ο Μπανιάϊα περασε πρωτος και οι Μπετζεκι και Μαρκέθ ανεβαιναν στο βαθρο. Πιο πισω, ο Αλεξ Μαρκεθ κρατουσε τον Μπιντερ, ενω ο Μπαστιανινι περασε τον πολυ καλο Ολιβέϊρα. Οι δυο Αprilia και τα άλλα ΚΤΜ δεν απειλουσαν, ενω ο Ακόστα στριμωχτηκε στην εκκινηση και βρεθηκε 18ος, αρχιζοντας μια αργη άνοδο. Καλα πηγαινε ο Μιρ με την Honda, και μάλλον το αντιθετο ο Ρινς με την Yamaha που τερματισε πίσω του (άλλος ένας που απολαμβανει τα χρηματα του συμβολαιου, παραπονουμενος και αυτος για arm pump «εξ’ αιτιας της βαριας Yamaha». Σημειωτέον, και οι δυο της Monster έχουν κανει επεμβαση στο χερι και έχουν θεραπευσει το προβλημα). Επισης, δυο λαθη εστειλαν τέσσερις οδηγους στα box: Ο Εσπαργκαρο κλαδεψε και πηρε μαζί του τον Ζαρκό οπως έπεφτε, και ο ακομα χειροτερος Μορμπιντέλλι έπεσε απο υπερβολικη αισιοδιξια, ριχνοντας και τον (έξαλλο) Μιλλερ. Αναμενονται ποιν΄ές, γιατί αυτα τα “κλαδέματα” δεν μπορουν να χαρακτηριστούν “αγωνιστικα συμβάντα”.
Μπροστα, ο Μαρκ Μαρκέθ περιμενε δυο γύρους για να περασει τον Μπετζεκι (και εδω άργησε), και να αρχισει να πλησιαζει τον Μπανιάϊα που ειχε διαφορα περιπου ενός δευτερολέπτου. Οταν τον έφτασε, επιχείρησε να περασει στην στροφη Νο 9, αλλά ο Μπανιάϊα απαντησε αποφασιστικά στην 10, όπου υπηρξε επαφη, αλλά ο Μαρκεθ σήκωσε την μοτοσυκλετα και έμεινε δεύτερος, σοφή αποφαση για να μην έχουμε παλι να γράφουμε για ανοησιες εφήβων! Στον επομενο γύρο, πλησιαζοντας πια στο τελος, προσπαθησε παλι στην ίδια στροφή, αυτη τη φορά ομως ανοιχτηκε πολύ και ήταν εύκολο για τον Μπανιάϊα να περασει παλι μπροστα. Και…αυτο ήταν: Ο Μαρκ Μαρκεθ συμβιβαστηκε με την δευτερη θεση (είπε οτι υπερθερμάνθηκε το εμπρος λαστιχο και ηταν αδυνατη η επίθεση), και τερματισε με ασφάλεια για ένα ομορφο βαθρο μέσα στις εκκωφαντικές ιαχές του τεράστιου πληθους, που είχε παρακολουθησει έναν αγωνα με ένταση και πάθος (εξ΄’ αιτίας του μεγάλου ονοματος του Μαρκεθ και του παγκοσμιου πρωταθλητη Μπανιαϊα, το ξαναλεμε, άλλο αυτοι, άλλο ο Τζιαναντόνιο με τον Μπιντερ).
Στη βαθμολογία, το λαθος του Μαρτιν και η νικη του Μπανιάϊα έκλεισαν παλι την διαφορα, στους 17 βαθμους υπερ του Ισπανου (92 με 75). Μεγαλο ενδιαφερον ομως, με δεδομενο οτι το πρωταθλημα στην Ευρώπη μολις τωρα αρχίζει, εχει η συνεχεια μεχρι την εβδομη θεση της βαθμολογίας. Εχουμε: Μπαστιανινι 70, Ακοστα 69, Βινιαλες 63, Μαρκ Μαρκέθ 60 και Μπίντερ 59. Τι σημαινει αυτο; Οτι ολα ειναι ανοιχτα για τον παγκοσμιο τιτλο MotoGP του 2024. Επομενος αγωνας, το Γαλλικο GP στο Λε Μαν στις 10-12 Μαϊου, και επειδη στα ζητηματα Τιμης παντα υπαρχει απάντηση, περιμενουμε με αγωνία την ρεβάνς! Δ.Π.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
1 25 1 Francesco BAGNAIA ITA Ducati Lenovo Team DUCATI 40’58.053 161.9
2 20 93 Marc MARQUEZ SPA Gresini Racing MotoGP DUCATI 40’58.425 161.9 0.372
3 16 72 Marco BEZZECCHI ITA Pertamina Enduro VR46 Racing T DUCATI 41’01.956 161.6 3.903
4 13 73 Alex MARQUEZ SPA Gresini Racing MotoGP DUCATI 41’05.258 161.4 7.205
5 11 23 Enea BASTIANINI ITA Ducati Lenovo Team DUCATI 41’05.306 161.4 7.253
6 10 33 Brad BINDER RSA Red Bull KTM Factory Racing KTM 41’05.854 161.4 7.801
7 9 49 Fabio DI GIANNANTONIO ITA Pertamina Enduro VR46 Racing T DUCATI 41’08.116 161.2 10.063
8 8 88 Miguel OLIVEIRA POR Trackhouse Racing APRILIA 41’09.032 161.2 10.979
9 7 12 Maverick VIÑALES SPA Aprilia Racing APRILIA 41’09.270 161.2 11.217
10 6 31 Pedro ACOSTA SPA Red Bull GASGAS Tech3 KTM 41’18.815 160.5 20.762
11 5 25 Raul FERNANDEZ SPA Trackhouse Racing APRILIA 41’21.561 160.4 23.508
12 4 36 Joan MIR SPA Repsol Honda Team HONDA 41’21.637 160.4 23.584
13 3 42 Alex RINS SPA Monster Energy Yamaha MotoGP YAMAHA 41’26.505 160.0 28.452
14 2 30 Takaaki NAKAGAMI JPN IDEMITSU Honda LCR HONDA 41’27.102 160.0 29.049
15 1 20 Fabio QUARTARARO FRA Monster Energy Yamaha MotoGP YAMAHA 41’30.068 159.8 32.015
16 6 Stefan BRADL GER HRC Test Team HONDA 41’39.486 159.2 41.433
17 10 Luca MARINI ITA Repsol Honda Team HONDA 41’41.376 159.1 43.323
ΔΕΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΑΝ
37 Augusto FERNANDEZ SPA Red Bull GASGAS Tech3 KTM 32’04.415 157.2 6 laps
43 Jack MILLER AUS Red Bull KTM Factory Racing KTM 28’07.033 160.4 8 laps
21 Franco MORBIDELLI ITA Prima Pramac Racing DUCATI 28’07.194 160.4 8 laps
32 Lorenzo SAVADORI ITA Aprilia Racing APRILIA 18’27.477 158.1 14 laps
89 Jorge MARTIN SPA Prima Pramac Racing DUCATI 16’26.656 161.3 15 laps
5 Johann ZARCO FRA CASTROL Honda LCR HONDA 14’59.334 159.3 16 laps
41 Aleix ESPARGARO SPA Aprilia Racing APRILIA 14’59.411 159.3 16 laps
26 Daniel PEDROSA SPA Red Bull KTM Factory Racing KTM 5’03.969 157.1 22 lap
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ (4 ΑΓΩΝΕΣ + 4 SPRINT)
1 J. MARTIN 92
2 F. BAGNAIA 75
3 E. BASTIANINI 70
4 P. ACOSTA 69
5 M. VIÑALES 63
6 M. MARQUEZ 60
7 B. BINDER 59
8 A. ESPARGARO 39
9 M. BEZZECCHI 36
10 F. DI GIANNANTONIO 34
11 A. MARQUEZ 27
12 F. QUARTARARO 25
13 M.OLIVEIRA 23
14 MILLER 23
15 R. FERNANDEZ 12
16 J. MIR 12
17 A. FERNANDEZ 10
18 D.PEDROSA 7
19 A. RINS 6
20 F. MORBIDELLI 6
21 J. ZARCO 5
22 T. NAKAGAMI 4
23 L. MARINI 0
24 S. BRADL 0 –
Κυριε Δημητρη καλη σας ημερα.
Περσι γραφατε σε ολους τους αγωνες (μα ολους) αναλυσεις , δηλωσεις σας οτι η Ντουκατι καταστρεφει το πρωταθλημα μονοπωλει κλπ.κλπ.
Φετος γραφετε για αγωνες με ενδιαφερον ,θεατες ευχαριστιμενους , παρουσιαση ωραιων μαχων και ολα μελι γαλα . (Χερεθ 1ο 2ο 3ο 4ο 5ο Ντουκατι)
Τι αλλαξε φετος και δεν σχολιαζετε αρνητικα την κυριαρχια της Ντουκατι ;
Φιλε Δημητρι καλημερα
Διαβαζω παντα τα ωραια σου αθρα,εδω τα λες καταπλικτηκα ,θα ελεγα μαληστα οτι σε αυτη την σχετικη περηγραφη να χρειαζωταν πιο πολυ πηπερι,θα μπωρουσαν να τον αποκαλουν και ηρωα τον Μαρκ μετα απο 8 προταθληματα και 29 τουμπες σε ενα χρονο και αρκετο καιρο στα χειροργεια,με μοτοσηκλεττα του 23 χωρις καμια αναβαθμυση και οπως πολοι τo αποκαλουν παρταλι σχετηκα με τα μοντελα του 24 να εισαι παντα καλα να γραφης να μαθενουν και οι καινουργοι απ τους παλιους.